Qohen Leth (kortweg Q) is een geniale wiskundige, die wacht op een telefoontje waarin hem de zin van het leven zal worden uitgelegd. Intussen werkt hij in opdracht van het geheimzinnige Mancom aan het ‘Zero Theorem’, een mathematische formule over het einde van het heelal. Van tijd tot tijd wordt hij afgeleid door de aantrekkelijke Bainsley, en door Bob, de zoon van de baas. Op een dag moet Q kiezen tussen vertrekken met Bainsley en wachten op de telefoon. Zoals altijd bij Terry Gilliam bevat ook The Zero Theorem weer een stortvloed van prikkelende ideeën en visuele vondsten. Digitale vervreemding en de corrupte werking van technologie zijn de hoofdthema’s, die worden belichaamd door de eenzame en gevoelloze Q. Die wacht in zijn met elektronica volgestouwde woning vergeefs op de zin van het leven en vergeet daarbij het leven zelf.. Stilistisch is de film een originele mengeling van futurisme en retrostijl, een barokke opstapeling van hi-tech en alledaagse troep, terwijl de virtuele wereld waar Q belandt een onwerkelijke oase van rust is.
