Drie vrienden dringen het huis binnen van een vierde. Ze treffen de moeder dood aan in de gang en hun vriend, Tyler, in een kast. Wat is er gebeurd? En wat is er met Tyler aan de hand, die door het dolle heen twee van zijn vrienden verwondt met een mes? Een tijd later komen de vrienden, Tyler incluis, bij elkaar in een afgelegen vakantiehuis in een winters bos om symbolisch afscheid te nemen van Tylers moeder. Is Tyler zelf inmiddels genezen van zijn wanen of blijft het uitkijken geblazen? Wanneer hij de vrienden vertelt dat hij tijdens het uitstrooien van zijn moeders as in de sneeuw een vreemde aanwezigheid heeft ervaren, gaan de alarmbellen weer rinkelen. Of is er toch iets bovennatuurlijks gaande? The Corridor roept aanvankelijk de Stephen King-verfilming Dreamcatcher in herinnering, waarbij de akelige voorgeschiedenis en het wantrouwen jegens Tyler voor een permanent onbehaaglijke atmosfeer zorgen. Wanneer blijkt dat Tyler zijn bovennatuurlijke ervaring niet uit de duim heeft gezogen, treedt er een verschuiving op van psychologische thriller naar fantasy en horror. De ‘corridor’ voegt letterlijk een nieuwe dimensie aan het verhaal toe: pure waanzin.
