Primal

Zes studenten trekken het Australische oerwoud in om millennia oude rotstekeningen te bestuderen. Uit de proloog weten we al dat er al die tijd iets boosaardigs huist in de omgeving, een oerkracht die alle levende wezens verandert in primitieve roofdieren. Eerst merken de vrienden kleine insecten op die alles op hun pad opvreten, vervolgens maken ze kennis met een haas met haaientanden. Hoe lang nog voordat één van hen geïnfecteerd raakt? Het oersimpele uitgangspunt van Primal doet denken aan The Ruins (AFFF 2008). Niet alleen het idee van de ongrijpbare bovennatuurlijke oerkracht komt overeen, ook het amusante gekibbel tussen de personages. Want wat te doen met hun geïnfecteerde vrienden? Verschil is er ook. Primal mikt namelijk veel meer op de lach. Zodra de blonde bimbo van de groep transformeert tot een moordlustige oermens, gaat de film lekker loos. Het bloed vloeit rijkelijk. En niet alleen dat van een mens. Zelfs de kangoeroes zijn hier niet veilig. De makers gooien er zelfs nog een sekshongerig tentakelmonster tegenaan. Kortom: een film die meer geeft dan hij belooft.