Possession

Berlijn, jaren tachtig. Het huwelijk van Anna (Isabelle Adjani) en Mark (Sam Neill) zit in het slop. Als Mark op een dag alleen thuis is met hun zoontje Bob, ontdekt hij dat Anna een aanbidder heeft. Nadat hij haar heeft geconfronteerd met zijn ontdekking, komt het tot een gewelddadige uitbarsting tussen de twee. Terwijl Mark kennismaakt met Bobs juf Helen, die als twee druppels water op Anna lijkt, trekt de laatste zich na een miskraam meer en meer terug in een vervallen appartement dat ze deelt met een wel heel griezelige minnaar. Possession is wel beschreven als een kruising tussen Ingmar Bergmans Scènes uit een huwelijk en David Cronenbergs The Brood . Maar meer dan zijn voorgangers gooit de Pool Zulawski alle remmen los in het tonen van de hel waar Mark en Anna doorheengaan. Het is een tocht die alleen kan eindigen in totale waanzin. In het verbeelden daarvan gaat Adjani het verst. Zo ver dat ze naar eigen zeggen jaren nodig had om van de rol te herstellen. Haar intense vertolking van Anna’s gekte leverde Adjani in 1981 overigens wel een Gouden Palm en een César op.