Fin

Genomineerd voor een Melies d’Argent Een groep vrienden komt bijeen in een afgelegen hut in de bergen. Grote afwezige is Angel, bijgenaamd ‘de profeet’. Ooit hebben de vrienden in bedwelmde toestand een geintje met hem uitgehaald, waardoor Angel nooit meer de oude is geworden. Het collectieve schuldgevoel daarover is deels verantwoordelijk voor de bedrukte stemming. Dan doet zich ‘s nachts een vreemd natuurverschijnsel voor. De hemel licht op en onmiddellijk valt alle stroom uit. Wanneer de volgende ochtend een van de vrienden spoorloos blijkt verdwenen, gaat de rest op onderzoek uit in de bewoonde wereld. Alleen blijkt ook daar geen mens meer te vinden. Fin schetst met spaarzame middelen een onheilspellend scenario. Liever dan de digitale trucendoos open te trekken, zoomen regisseur Torregasa en scenarist Guerricaechevarría (bekend van de films van Alex de la Iglesia) in op personages die de oude vriendschapsbanden zienderogen zien verkruimelen. Een effectieve strategie die aan de verontrustende gebeurtenissen een melancholieke dimensie toevoegt. Het einde van de menselijke beschaving als metafoor voor het einde van de vriendschap; het is weer eens wat anders in een genre waar de special effects je doorgaans om de oren vliegen.