Lars is een Deense kunstschilder met een ‘painters block’, die in een afgelegen Canadees oord docent wordt aan de plaatselijke kunstacademie. In zijn klas: Eddie, een zwakzinnige lobbes, neefje van de vrouwelijke mecenas van de instelling. Wanneer laatstgenoemde sterft, moet Eddie ergens worden ondergebracht. Dat wordt dus bij Lars thuis. Al snel ontdekt Lars dat Eddie zich ’s nachts ontpopt als slaapwandelende kannibaal. In plaats van alarm te slaan, wendt Lars Eddie’s afwijking ten eigen voordele aan. De aanblik van Eddie’s slachtwerk geeft hem als kunstenaar namelijk nieuwe inspiratie! Het verhaal doet een dijenkletser vermoeden, maar Eddie: The Sleepwalking Cannibal slaat eerder een bescheiden zwart-komische toon aan bij het klassieke verhaal over mens en monster (denk aan Frankenstein ), waarbij de mens niet als een moreel hoogstaander wezen uit de bus komt. Wie is hier het kwaad: Eddie, die nauwelijks voor zijn daden verantwoordelijk kan worden gehouden, of Lars, die het ‘monster’ manipuleert? Toch zie je ook Lars regelmatig worstelen met zijn geweten. Regisseur Boris Rodriguez bracht een uitstekende cast bij elkaar, de Deen Thure Lindhardt als Lars voorop, voor wie we afwisselend sympathie en afschuw voelen.
