Benno is een pretentieuze ijdeltuit die in een postzegelwinkel werkt. Op een dag wordt hij wakker en ligt er overal zand in zijn bed. Later op de dag vindt hij zand op de toonbank, tussen de postzegels. Steeds maar weer dat zand. Dan heeft hij het door: zijn lichaam lekt zand. Wie eraan ruikt, valt in slaap. De enige die hem kan helpen, is zijn onderbuurvrouw Sandra, die een koffieshop uitbaat en die hij eigenlijk niet kan luchten. Of doet hij maar alsof? Wat je al niet kunt bereiken met een leuk idee en een paar kruiwagens zand! Der Sandmann is Charlie Kaufman en/of Michel Gondry op z’n Zwitsers, een film die het bekende fabeltje van het Zandmannetje een gekke, surrealistische draai geeft. De film draait niet om de gimmick van dat zand dat onophoudelijk uit Benno’s mouwen en broekspijpen sijpelt, maar om de vraag of Benno en Sandra elkaar uiteindelijk zullen vinden. Dat je voor Benno, die aanvankelijk een eersteklas eikel lijkt, toch een goede afloop wenst, is net zozeer een verdienste van schrijver-regisseur Peter Luisi als van zijn voortreffelijke hoofdrolspeler.
