Koffie zit niet lekker in haar vel. Geen jongen in de discotheek die haar een blik waardig keurt, hoeveel moeite ze ook doet om aandacht te trekken. Met haar huisgenoot, een contactgestoorde muzikant, heeft ze een platonische relatie. Ook van die kant valt weinig te verwachten. En Koffie zou zo graag iemand in haar leven willen die jaloers om haar is, die boos wordt als ze eens vergeet te bellen. Op een avond laat ze in een opwelling een tatoeage zetten op haar schouder. En dan komen haar dromen uit: de tatoeage beweegt over haar lichaam als de strelende hand van een minnaar en begint tegen haar te praten. Het begin van een alles verterende liefde. Comforting Skin is een psychologisch drama met bovennatuurlijk randje. De film blijft lange tijd ambigu over de vraag of die levende tatoeage echt is. Ze kan immers net zo goed een projectie zijn van Koffie, een eenzame en emotioneel getroebleerde dertiger. Een sterk uitgangspunt dat door een ijzersterke actrice heel geloofwaardig wordt gebracht. De Canadese Victoria Bidewell geeft zichzelf letterlijk en figuurlijk bloot in een gedurfde hoofdrol.
