Balada triste de trompeta

Tijdens de Spaanse Burgeroorlog belandt een circusclown in een werkkamp. Hij geeft zijn zoon Javier de levensles mee dat wraak de enige manier is om het noodlot af te wenden. Anno 1973 – Spanje zucht nog onder de Franco-dictatuur – is Javier zelf clown. Als hij verliefd wordt op Natalia, de beeldschone vriendin van zijn collega Sergio, haalt hij diens woede op de hals. Een bloederige strijd tussen de twee mannen is het gevolg, waarbij ook omstanders niet gespaard blijven. Clowns die elkaar met machetes en machinegeweren naar het leven staan – voor tere kinderzieltjes is deze furieuze ballade zeker niet geschikt. Alex De La Iglesia ( El Dia de la Bestia , Crimen Ferpecto ) maakte met Balada Triste de Trompeta niet alleen een even heftige als knotsgekke film, maar ook een metafoor van een innerlijk verscheurd Spanje, waarin Hitchcock, Tarantino, Fellini en Tod Browning hun sporen hebben nagelaten. Bij de première op het filmfestival van Venetië leverde het De la Iglesia, naast geschokte reacties, een Zilveren Leeuw op voor Beste Regisseur én een ferme schouderklop van, jawel, Tarantino zelf.